Venkel(foeniculum, vulgare), familie van de schermbloem en smaakt een beetje naar anijs. Vanuit Azië is de venkel naar Europa gekomen, de Romeinen gebruikte het al, zij kauwden op het kruid en geloofden dat het tegen obesitas zou helpen. In Nederland werd de knol pas eind jaren zeventig geteeld, gelukkig wel in de volle grond, van half juni tot eind oktober.
|
Aquarel van Isabelle Claudel http://www.isabelleclaudel.fr |
Komisch genoeg gebruiken de Grieken het woord
marathon voor venkel, de veldslag tegen de Perzen 470 v. C. werd uitgevochten op een venkelakkertje nabij het dorp Marathon.
|
De velden bij het Griekse dorp Marathon en rechts de wilde venkel. |
Uit de zaden wordt ook olie geperst, die voornamelijk in geneeskrachtige
toepassingen gebruikt wordt, voor venkelthee worden extracten aan de
plant onttrokken. Anethol is de stof die de anijsachtige geur geeft aan de plant, voor venkelthee worden de zaden van de
plant gebruikt.
Aan venkel worden allerlei geneeskrachtige eigenschappen toegedicht, zo zou het helpen bij darmproblemen, bronchitis en de plant zou de eetlust bevorderen. Vraag me nu wel af hoe die Romeinen de obesitas onder controle kregen?
|
Romeinse obesitas? |
Het is mijn favoriete groente van de laatste tijd, een geweldige basis voor soepen en groentegerechten. Bovendien smaakt venkel bij zowel vis als vlees. Er bestaan vele venkelsoorten, wilde, en zoete soorten die veel in Frankrijk geteeld worden, in Italië wordt naast de knol ook het groen veel gegeten. Soms worden de zaden ook in likeur en eau-de-vie gebruikt, in combinatie met steranijs komt het ook in pastis voor.
Stoven, frituren, bakken, of rauw, de mogelijkheden met een venkelknol lijken eindeloos.
Als ik courgettesoep maak, doe ik er ook wat venkel in om de courgette een beetje pit te geven, nu wil ik echte venkelsoep maken met de knol als hoofd bestanddeel.
Voor een liter soep:
- 1 liter kippenbouillon
- 1 grote venkelknol
- 1 grote gele ui
- 3 kleine vastkokende aardappelen
- stukje van 3 cm groene Spaanse peper
- 1 kleine rode ui
- de helft van 1/8 crême fraiche
- scheutje armagnac
- vers gemalen peper
Zet de bouillon in een ruime pan op het vuur. Neem een soepkip of gebruik een paar blokjes kippenbouillon, snijdt de venkelknol, de gele ui en de aardappelen in fijne stukjes en voeg bij de bouillon. Voordeel van het fijnsnijden is in dit geval dat de soep snel gaar is en dat de frisse smaak van de venkel en de andere groenten behouden blijft.
Snijdt de rode ui in flinterdunne ringen, zo dun dat ze straks op de soep blijven drijven, hak ook de groene Spaanse peper in hele kleine stukjes en houdt beide apart voor de garnering.
Na een kwartiertje moeten de groenten gaar zijn, neem een staafmixer of gebruik een passe-vite en maal alles zeer fijn.
Voeg de crême fraiche toe, doe de armagnac erbij en proef. Breng verder op smaak met verse peper en klop het geheel nog even schuimig met de mixer.
Doe de soep in de borden en leg alvorens te serveren de rode uienringen en wat van de groene peper op de dampende en schuimige soep.
|
Venkelsoep met rode ui en groene Spaanse peper. |
De knol samen met wat paprika en rode ui in dunne plakken snijden, even bakken in de olijfolie, en je hebt een heerlijk groentegerecht. Voeg op het laatst nog wat stukjes citroen(zonder schil) toe, een beetje rode basilicum en wat kummel, eventueel nog een gedroogd tomaatje en klaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten