Saucisses au Vin Blanc

Jaren geleden, in de zomer van 1981 schat ik zo. Liftend met vriendin B. door de Franse Alpen, in die tijd zo ongeveer de standaard manier van reizen als je geen geld had.
Vaak beleefde je leuke dingen tijdens het liften.  In augustus meeliften met een busje vol geurende meloenen dwars door de Provence, bij het afscheid nemen kreeg je er uiteraard een paar mee. Ook voor je taalontwikkeling was liften goed, ik was zestien of zeventien en je draaide je hand er niet voor om de chauffeur even uit te leggen hoe dat nou zat met die Molukkers in Nederland. Het was blijkbaar de tijd van de kapingen en gijzelingen. Maar er gebeurde ook minder leuke zaken, kan me nog levendig herinneren hoe ik tijdens een lift van een pater met een quatrelle, bij een stoplicht ternauwernood mijn tas van de achterbank wist te grissen en nog net uit kon stappen. Waarom ik dat deed hoef ik waarschijnlijk met de wetenschap van nu niet meer uit te leggen!

Quatrelle....

 We kregen een lift van een oude goudkleurige Ford Taunus, bestuurd door een Franse zanger die onderweg was naar een optreden. Het klikte meteen en we kletsten honderd uit. Het liep tegen midi en nadat het Fordje over de Col du Galibier gegeseld was, kreeg het gesprek plotseling een vreemde wending, de bestuurder had ineens nog iets te regelen in Valloire, een klein dorpje aan de voet van de Col du Télégraphe.

De Ford Taunus, dit zou 'm zomaar kunnen zijn!

Hij stelde voor ons af te zetten aan het begin van het dorp en na een uurtje zou hij ons dan weer ergens oppikken.
Even later bleek dat ie van plan was om ergens te gaan lunchen in een klein restaurant waar hij wel vaker kwam, hij dacht natuurlijk dat wij helemaal geen geld hadden en vond het blijkbaar gênant om zonder ons te gaan eten.
 Welnu, geld hadden we inderdaad bijna niet, maar even later zaten we dus gedrieën te eten in dat piepkleine restaurantje van Valloire, op het menu stond Saucisses au Vin Blanc, met frietjes, de bestuurder verklapte dat hij hier altijd stopte als het zo uitkwam om dit gerecht eten. Zoals het toen smaakte heeft het natuurlijk nooit meer gesmaakt, maar ik maak het sindsdien minstens twee à drie keer per jaar.
Aanleiding om het weer te maken waren de worstjes van Lakenvelder koeien die mijn zus me onlangs cadeau deed. Lakenvelders zijn populair bij hobbyboeren en volgens Slow Food is de smaak bijzonder door het dieet van gras en hooi, aangevuld met de mineralen van de liksteen.

Lakenvelder rund, herkenbaar aan de witte band over de rug.

 Tijdens het bakken van de worstjes was de geur die vrijkwam dan ook geweldig. Normaal wordt het gerecht van het (vettere)varken gemaakt, maar deze worstjes waren vet genoeg.

Recept voor 4 personen:

• 6oo gram verse worst
• 3 à 4 dl droge witte wijn
• 6 middelgrote sjalotten
• 3 tenen knoflook
• takje verse tijm
• 3 laurierbladeren
• peper en nootmuskaat

Braad de worstjes op middelhoog vuur aan met een beetje olijfolie, prik al snel met een scherpe vork in de worstjes zodat het vet eruit kan en mee kan doen in het bakproces.

Lekker buiten braden...!

Snij intussen de sjalotten in dunne plakjes en hak de knoflooktenen fijn.
Haal de worstjes uit de pan als ze gaar zijn en gebruik het achtergebleven vet om de sjalotten mee te fruiten, snij de worstjes met een scherp mes in plakjes van ongeveer een cm dik. Na het bakken van de sjalotten kun je desgewenst een deel van het vet afgieten, niet alles, want anders verlies je teveel smaak vind ik.
Doe nu alles samen met de kruiden terug in de braadpan, zet het vuur weer even hoog en blus af met wijn, net zoveel totdat driekwart van het gerecht onder de wijn staat, draai nu het vuur weer laag en laat nog kwartiertje zachtjes sudderen.

Saucisses au Vin Blanc, gemaakt met Picpoul de Pinet.

Breng op smaak met peper en een beetje nootmuskaat, zout is meestal niet nodig, sterker nog soms kan het nodig zijn de verse worst voor het bakken even te wellen in kokend water om te désaleren zoals ze in Frankrijk zeggen.
Gebruik goede witte wijn, bocht hoort tenslotte in een weg thuis!
Slow Food, http://www.slowfood.nl/biodiversiteit-ark-van-de-smaak/presidia/landbouwhuisdieren/