zondag 12 juni 2011

Patates Frites

Frieten, ik ben er al jaren mee bezig, welke aardappel, welke olie of vet, om gek van te worden. Friet bakken in één keer of twee keer en hoe heet dan wel? Het blijft je bezig houden.
De oorsprong van de friet lijkt terug te gaan naar de Waalse Ardennen bij Namen en Dinant. De frietjes zouden zijn uitgevonden door Joseph Gérard in 1680. In die tijd was men gewend om de kleine visjes, die gevangen werden in de Maas, te frituren in spijsolie, maar toen het vissen eens door een langdurige vorstperiode stil lag, zou men aardappelen in kleine reepjes gesneden hebben om die vervolgens in de olie te bakken. Helaas is er nauwelijks bewijs voor deze theorie, Jo Gérard baseert zich op een Waals familie-manuscript(Curiosités de la table dans les Pays-Bas Belgiques) uit 1871 geschreven door zijn betovergrootvader Joseph. Een ander gerucht is dat na de mislukte Franse revolutie in 1848 de opgejaagde revolutionairen naar België vluchtten en dat ene Fritz uit de Elzas in België de eerste frieten bakte. In Frankrijk staat spiering of andere kleine jonge visjes nog steeds op de menukaart als friture. Maar ook nu nog claimen de  Fransen de uitvinders te zijn van de patates frites, de eerste frituur zou in Parijs op de Pont Neuf gestaan hebben. De aardappel raakte pas aan het eind van de regeerperiode van Lodewijk XVI langzaam in trek.
Bij de McDonalds en in Amerika wordt steevast van French fries gesproken, maar dat is weer afkomstig van het Ierse woord 'to french' wat letterlijk snijden betekent. Toen de Amerikaanse militairen tegen de Duitsers moesten vechten tijdens de Eerste Wereldoorlog en de doughboys voor het eerst frieten aten in Frankrijk, kreeg het woord 'French' een andere betekenis, namelijk het Franse bijvoeglijk naamwoord en raakte de Ierse oorsprong in de vergetelheid.
De Engelsen bakken friet meestal in plaats van ze echt te frituren, daarna doen ze er zout en azijn over, met een nogal klef resultaat tot gevolg.
In Nederland stond de eerste 'frietkraam' bij Bergen op Zoom, vermoedelijk rond 1905, daarna verschenen de frietkramen aanvankelijk als een soort attractie op de kermis.
Een beetje flauw, maar loop bij een groenteboer binnen en vraag wat de beste frietaardappel is, meestal een doodse stilte... in de meeste gevallen weet men het gewoonweg niet. Vermoedelijk komt dit ook, omdat nog maar weinig mensen de aardappelen zelf snijden, ooit toen ik eens frietjes had gebakken voor vrienden, zeiden ze:"wat lekker en wat een leuk idee om frietjes van aardappelen te maken" ik moet toegeven dat het even duurde voordat ik het begreep.
Geniaal affiche natuurlijk!
De meest klassieke aardappel voor friet is het bintje natuurlijk, maar ook die is niet overal verkrijgbaar, zeker in de supermarkt zie je dit ras steeds minder. De lekkerste friet die ik ooit gebakken heb was met palmvet van de natuurvoedingswinkel en Victoria aardappel bovendien in twee keer gebakken(de tweede keer heel kort). Het voordeel van palmvet is dat je er lang mee kunt doen, mits je het vet enigszins schoonhoudt natuurlijk.
Mijn malta's in arachideolie gefrituurd.
Deze friet heb ik in twee keer gebakken met arachideolie en Malta's, wel lekker, maar wel een erg dure aardappel natuurlijk. De eerste keer op 150˚ gebakken, de tweede keer op 180˚. De olie kun je een keer of zeven gebruiken, daarna wordt het echt ongezond.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten