Parelhoen aan 't spit

We hebben een mooie Franse parelhoen gevonden, uit de Drôme nog wel. Het vlees is wat sterker van smaak dan dat van een kip en doet een beetje wildachtig aan, bovendien is de parelhoen minder vet en veel kleiner.
De Romeinen en de Grieken aten al parelhoen, Numidische kip of Carthaags hoen werden ze wel genoemd.
De parelhoen komt waarschijnlijk uit de droge steppen van Zuid Ethiopië en Noordoost Tanzania en behoort tot de familie van de fazantachtigen. Alhoewel er eindeloze discussies bestaan over de herkomst van het dier, kun je grofweg zeggen dat ze ten zuiden van de Sahara hun oorsprong vinden.  Bovendien zijn er verschillende soorten, er bestaat zelfs een pintade noire, helemaal zwart, die komt dan ook uit Niger, het hart van zwart Afrika, dat kan bijna geen toeval zijn. Een voordeel van de parelhoen is dat ie alleen in de scharrelversie verkrijgbaar is, want ze overleven doodeenvoudig niet met velen in een hok zoals in de bioindustrie. Het zijn tenslotte lopers, ook daarin staan ze niet alleen in Midden-Afrika.

Onze pintade weegt een ons of 8 en we kunnen er ruim 2 dagen van eten. Buiten heb ik nog een klein extra oventje, die ik voor gevogelte aan het spit gebruik en om paprika's in te grillen om ze later te ontvellen.
Voordat ik 'm aan het spit rijg doe ik z'n binnenste wat wortel om de nasmaak van eventuele resten van ingewanden te verwijderen. Verder vul ik het dier met knoflook en een paar stukjes limoen en een beetje vers gemalen peper en een takje verse dragon.

 De grill staat op precies een uur en tien minuten, net lang genoeg is voor 8 ons, de parelhoen is lekker mals en niet uitgedroogd, maar let op mijn oventje is heel klein de parelhoen past er maar net in, als je een grote oven hebt is de kans op uitdroging vele malen groter en moet je maatregelen nemen, zoals barderen of met met braadvocht besprenkelen. De maat van mijn oventje: breedte, diepte maal hoogte komt uit op 34x23x19cm.
Als groente maak ik een bonenschotel van tuinbonen en grote witte bonen met vers bonenkruid uit de tuin, verder knoflook, rode ui, spekjes en zwarte olijven op zijn Grieks. De tuinbonen kocht ik vers, één van de lekkerste groentes uit het voorjaar wat mij betreft. De witte bonen komen uit een blik van Bonduelle, ik geef het maar eerlijk toe, maar Bonduelle klinkt wel lekkerder als Hak moet ik zeggen. Het zijn Spaanse reuzenbonen, de Spaanse naam is garrafo, het is dezelfde boon die ook in een echte Spaanse paella thuishoort!

De formule is simpel bak de spekjes uit, fruit de ui en de knoflook, kook de tuinbonen vier tot acht minuten(afhankelijk van de grootte) en maak de reuzenbonen warm, meng alles voorzichtig door elkaar met wat vers bonenkruid en een scheutje mooie olijfolie.

Een beetje fijngesneden Spaanse peper toevoegen.

Bij de parelhoen heb ik op het bord ook wat zelfgemaakte uienconfiture gedaan, eens per jaar kook ik daar een grote pan van.

Eerdaags zal ik laten zien hoe je eenvoudig uienconfiture of chutney zelf kan maken. In Vlaanderen zag ik het vaak bij de slager in de vitrine, eens geprobeerd was ik verkocht, sindsdien maak ik het af en toe zelf.